Plemię Sarytów - ałtajskie plemię na terenach współczesnego Kazachstanu.
Historia[]
Założenie[]
Wokół daty założenia narosły liczne teorie i domysły. Oto dwie z nich:
Teoria syntezy (zjednoczenia)[]
Teoria głoszona przez Wilhelma von Farnartcha mówi o tym, ze Saryci powstali ze zjednoczenia mniejszych plemion. Teorię tą potwierdzają różnice między wieloma grupami ludzi.
Teoria rozpadu[]
Teoria ta mówi o wielkim państwie rozciągającym się od Uralu, aż po Morze Ałtajskie, które w wyniku słabego zarządzania rozpadło się na kilkadziesiąt małych plemion (wg teorii również Sarytię).
Początki i sytuacja polityczna[]
Na początku swego istnienia plemię było otoczone dwoma wrogami: Scytami i Karowianinami. Wrogowie ci jednak nie żyli ze sobą w zgodzie.
Pierwszym wodzem Sarytów został 26-letni Hakeem I. Był władcą sprawiedliwym i hojnym, dlatego w 575 roku ogłosił oficjalne rozporządzenie o wojsku plemiennym. Zawierało ono prawo mówiące o służbie państwu i wodzowi:
Sarytia i okolice przed I Wojną Mergijską
"Każdy Saryta od wieku lat 16 powinien, na wezwanie wodza, a co za tym idzie swoich przełożonych, stawić się w wyznaczonym miejscu i czasie. [..] Prawo nie obowiązuje ludności służebnej i innych osób z obowiązku zwolnionych."
I Wojna Mergijska[]
Po Hakeemie nastał czas na jego syna, urodzonego w 564 roku, Kharta. W marcu 592 roku rywale Sarytii rozpoczęli wojnę.
Podczas działań wojennych doszło do wielkiej bitwy pod Jasliqiem, gdzie oddziały Scytów odniosły pyrrusowe zwycięstwo. Sytuację tą wykorzystali Saryci, którzy zaatakowali osłabionych Mergijczyków (tak nazywano Scytów). Po bitwie o Haśtnik, wygrali i przyłączyli do siebie teren, aż po brzeg Morza Kaspijskiego.
Ciąg dalszy nastąpi...
Sarytia i okolice po I Wojnie Mergijskiej