Karol Adam Björn Kirsensen (5 grudnia 1595, Windawa-1646, Ryga LUB 1647, Windawa)- Kurlandzki książę, oficer na usługach króla Polski. Początkowo wierny sługa Zygmuna III Wazy, po Wielkiej Wojnie zbuntował się przeciw niemu zakładajac Księstwo Kurlandzkie w 1634 roku. Zginął w 1646 pod Rygą w czasie bitwy z wojskami Rzeczypospolitej.
Biografia[]
Urodzony w Windawie na Kurlandii 5 grudnia 1595. Syn Igora Kirsensena i Księżnej Marii. Jako piąte dziecko nie wróżono mu kariery politycznej. Los obrócił się w 1602 roku, kiedy to ostatni syn, poza Karolem naturalnie zmarł na grypę. Wtedy to młody szlachcic został bezpośrednim spadkobiercą tronu.
W 1618 został oficerem w armii Zygmunta III Wazy. Brał udział w wojnie z Tatarami. Wsławił się jako utalentowany dowódzca, choćby prowadząc efektowny szturm Husarii podczas zwycięskiej bitwy pod Cecorą. Został mianowany pułkownikiem w 1620. Wtedy też Zygmunt III zlecił mu zbratanie się z Mehmetem Gerejem, prawowitym dziedzicem Chanatu Krymskiego (Oraz sympatykiem Rzeczypospolitej) oraz pomoc mu w próbie odzyskania tronu tatarskiego. Tak też Kirsensen zrobił. W 1621 niemal cały Chanat padł pod naporem wojsk buntowników dowodzonych przez Mehmet Gereja i Karola Kirsensen. Wtedy też bezpośrednią interwersję poczęła działać sama Korona. Wszystko wyglądało na to, jako iż niebawem Rzeczpospolita zdobędzie dostęp do Morza Czarnego. Wszystko pokrzyżowała Wielka Wojna Religijna, a konkretnie to jej wybuch.
Kirsensen podczas Wojny Religijnej.
W czasie Wielkiej Wojny Kirsensen został zmuszony przez siłę wyższą oraz niefortunny zbieg okoliczności do oddelegowania się z ziemi zaporoskiej na Podhala. Wraz ze swym oddziałem Husarii wspomagał tam walczących z Bohemczykami i Saksonami Węgrów. W 1630, w końcowych etapach wojny wyruszył wspomagać wojska katolickiej Hesji. W tym samym roku konflikt skończył się, a Karol powrócił do kraju.
Na króla wybrany został- dzięki nepotycznemu posunięciu Zygmunta III, niezdarny i nierozsądny Władysław IV. Już w pierwszych tygodniach panowania syn Zygmunta wzbudził kontrowersje, kiedy to w zamian za przedłużenie rozejmu pokojowego z Imperium Rosyjskim przehandlował wiele ziem na wschodzie kraju. Kolejne dni rządów Władysława również nie przyniosły niczego dobrego- chłopak był chorowity, arogancki i nie nadawał się w żadnym stopniu na wodza. Kirsensen wtedy wzniósł bunt.
W 1634 Kurlandczyk wraz z kilkunastoma oddziałami zaufanych żołnierzy wyjechał na rodzinne tereny. Utworzył tam Księstwo Kurlandzkie a siebie samego mianował księciem. Został poparty przez Królestwo Inflantów. Wybuchła Wojna Polsko-Kurlandzka. Państwo buntownicze odniosło ogromne sukcesy, niestety Kirsensen zginął tragicznie pod Rygą trafiony przez strzelca w 1646. Tutaj jednak źródła stają się niejasne, bowiem inna kronika podaje jakowoż Karol po spłodzeniu syna pozostał w Windawie i dokonał żywota dopiero rok później z rąk zabójcy. Jeszcze inny spis dowodzi, że Książę był obecny w bitwie pod Priekulami- i tam właśnie został zabity, również w 1647.
Rzeczpospolita po ugodzie
Wygląd[]
Jako Kurlandczyk, daleko mu było do stylizacji na modę Koronną- nosił Szwedzkie, gustowne szaty a na głowie niemal zawsze spoczywał mu kapelusz. Stąd też wziął się jego przydomek, Kapelusznik. Jego włosy były bardzo krótko strzyżone, a wąsy obcięte przy samej skórze i nieodstające.