Czarnoruś (czru. Чернорус), zwana na arenie międzynarodowej Królestwem Czarnorusi to państwo powstałe w roku 1991 po upadku Związku Radzieckiego, deklarując niepodległość oraz powrót do status quo, czyli przywrócenia monarchii z czasów przed upadkiem i asymilacją państwa przez Imperium Rosyjskie i Osmańskie ponad 300 lat temu.
Historia[]
Siły Zbrojne[]
Siły Zbrojne Królestwa Czarnorusi są porównywalne rozmiarami do armii ich sąsiadów, Rumunii. Na skład wchodzi ponad 66 tysięcy aktywnego personelu, oraz około 55 tysięcy rezerwy. W Siłach Zbrojnych również znajduje się skrzydło paramilitarne, które posiada ponad 35 tysięcy członków. Siły Zbrojne podzielone są na trzy funkcje:
- Siły Naziemne Czarnorusi
- Marynarka Wojenna Czarnorusi
- Siły Powietrzne Czarnorusi
Siły Naziemne Czarnorusi[]
W SNC znajduje się największa liczba personelu, bo aż ponad 37 tysięcy. Wyposażenie SNC jest w miarę unowocześnione, gdyż równie często używane są lokalnie produkowane na licencji karabiny AK-74M oraz polskie, sprowadzane do Czarnorusi Karabinki wz.96 "Beryl", lokalnie zwane "VP-01" lub "вінтоўка палякі (Karabin Polski/Polaków)". Czołgi używane przez Armię to w dużej mierze 280 post-radzieckich T-64 w trakcie modernizacji, oraz ponad 240 zakupionych od Rosji T-72 w 2012 roku. Na służbie pozostaje również 5 T-84, odebrane Ukrainie podczas Aneksji Oblastu Iwanofrankowskiego, 11 T-62, które mają zostać sprzedane lub zniszczone przed 2018 rokiem, oraz osiem czołgów PT-91 "Twardy", z dwudziestoma kolejnymi zamówionymi w roku 2017.
Marynarka Wojenna Czarnorusi[]
Czarnoruś posiada w miarę małą marynarkę, składającą się z trzech sowieckich Fregat typu Krivak, kilkunastu statków Strazy Nabrzeżnej, pięć okrętów podwodnych typu VII i pojedynczy lekki krążownik typu Leipzig, zwany Korol Nikolai. Owe okręty zostały przechwycone w 1944 roku na Morzu Czarnym przez Straż Nabrzeżną Czarnoruskiej SRR i Marynarkę Ukraińskiej SRR, a okręty zostały przekazane Czarnorusi w ramach naprawy i użytku.